ملودیکا که از انواع سازی های بادی میباشد، همانند ساز دهنی و پیانو عمل می کند. با توجه به ساختار آن که شامل یک لوله پلاستیکی جهت دمیدن هوا به داخل ساز و صفحه کلید جهت فشردن و تولید صدا میباشد.

این گونه که با فشردن کلیدهای رو ساز، فوت کردن در لوله دهنی و ورود جریان هوا به داخل ساز موجب ارتعاش زبانه ها می شود و صدا تولید میکند. هوا از طریق لب نوازنده و دمیدن در دهنی و انتقال بوسیله لوله، به سمت کلید ها حرکت می کند. بم یا زیر بودن صدا به حجم هوای دمیده شده توسط نوازنده و میزان لرزش سیم ها بستگی مستقیم دارد.

برای نواختن نوازنده با توجه به انواع ساز از یکی از دست ها برای نگه داشتن ساز و از دست دیگر برای فشار بر کلاویه های ساز که بر روی آن قرار دارند می کند. لازم به ذکز است بسته به مدل ساز امکان دارد هر دو دست نوازنده بر روی کلید ها قرار کیرد و یا هوا مستقیما با قرار گیری خود ساز بر روی لب ها به آن دمیده شود.

پس در کل نواختن ساز ملودیکا به این صورت است که نوازنده ساز را با دو دست خود گرفته و در عین حال که داخل دهنی (قمیش) میدمد و هوا را به ساز انتقال میدهد، با انگشتان خود کلیدهای ساز (کلاویه های ساز) را نیز می فشارد و اقدام به نواختن میکند. دمیدن به داخل ساز میتواند مستقیما از طریق زبانه ساز باشد یا میتواند از طریق دهنی (قمیش) و لوله ساز باشد که یک سر لوله به داخل زبانه  ساز وارد شده است.

همچنین بسته به مدل ساز میتوان به روش های مختلفی ساز را دست گرفت در بعضی از مدل ها هر دو دست بر روی کلید ها قرار میگیرد و در بعضی دیگر یک دست ساز را نگه میدارد.

در مدل تنور که استفاده بیشتری نسبت به بقیه مدل ها دارد نوازنده میتواند با یک دست پشت ساز را گرفته و انگشتان دست دیگر کلاویه ها را بفشارد، یا اینکه ساز را روی زمین یا روی یک سطح مانند میز قرار دهد و با انگشتان هر دو دست کلاویه های ساز را فشار دهد، و حتی میتواند ساز را مانند ساز نی به دست بگیرد و آن را بنوازد.